...κύκλοι...

Η μοναξια τρέχει με κεκτημένη ταχύτητα
Συγκρούεται πάνω μου
Κομμάτια του μυαλού μου
σκορπίζονται στο σαλόνι μου

Ήταν σφοδρη η συγκρουση
οι αερόσακοι της αναμονής
δεν άντεξαν

Σάββατο βράδυ.
Η τηλεόραση παίζει ταινίες
αμερικάνικης ευτυχίας
Εκεί
οι έρωτες ορμουν στα θέλω
Μα Εδώ
εγκλώβισα τον εαυτο μου στα άσκοπα
καμώματα σού

Τόσες προσκλήσεις να ζήσουμε
το Φθινόπωρο
τον Χειμώνα
την Άνοιξη
και να, που φτάνει καλοκαίρι

Οι κύκλοι μικραίνουν

Η αντοχή διαμελίζεται σε μικρές υπόνοιες
αυτοκαταστροφης
που ζητούν τον επαναπροσδιορισμό τους

Πόσο αντέχουν τα δεδομένα;
Πόσο δεδομένη είμαι στης παρέα σου
τις στιχομυθίες;

Ο χρόνος κλείνει τις χαρακές
Και μένα δεν μου μεινε πολύς
Θα προλάβεις; 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις