...υστερόγραφο...

Κανένα αύριο και κανένα χθες
μόνο ό, τι μου δώσεις σήμερα
όχι ό, τι υποσχέθηκες για κάποτε
Τώρα που είσαι
εδώ
Τώρα που σε βλέπω
Τώρα που σε αγγίζω
Όχι ύστερα
το ‘’ύστερα’’ είναι αυτόνομο
δεν υπακούει στην πάγια λογική του νοήματος
Εσύ  το τάζεις, αλλά αυτό
αυτοεξορίζεται,
 ξεχύνεται σαν έφηβος
στα εκούσια θέλω

ΥΓ. Αγάπη μου, αν δεν με ποθείς
ποτέ μην ξαποστάσεις στο προσκέφαλό μου
ποτέ
μην χαϊδέψεις του πόθου μου τις νοσταλγίες
ποτέ
ακούς;
ΠΟΤΕ του λίγου τον οίκτο
Αν δεν με ποθείς, μην σταθείς
μάταια
στις εισόδου μου, τα κουδούνια
Είναι μικρή η ζωή για τόσο μεγάλο
χάσιμο…………