...δεν μ΄άκουσες...

Πέρασε η μυρωδιά σου απ το πρωινό μου ξύπνημα
«Ειιιιι» σου φώναξα
μ όλη την δύναμη της όσφρησης,
μα δεν γύρισες
Δεν μ’ άκουσες;
Εσύ μ’ άκουγες ακόμη κι όταν
σου ψιθύριζα
μ’ άκουγες
πριν σου μιλήσω…
Μήπως φταίει ο άνεμος που παρασύρει τους ήχους;
Ήσουν βιαστικός…
δεν θα σε πρόλαβε η φωνή μου;

Ή σταματούν ν’ ακούν οι άνθρωποι όσους δεν αγαπούν πια;